மயிரிழையில் தப்பிப் பிழைத்த
எதிர்பாரா விபத்தொன்றை
நினைவூட்டிச் செல்கிறது
பின்னிரவுக் கனவொன்று
வீரிட்டெழும் குழந்தை போல்
பதைபதைக்கும் மனதை
மெல்ல அணைத்து
தட்டிக் கொடுக்கிறேன்
உறங்கிட்ட மனதை
தூளியிலிடுகையில்
விழி நீர் துடைக்க
விரல்களை நீட்டுதொரு மாயக்கரம்
இறுகப் பற்றிக் கொண்டு
ஒடுங்கிக் கரை சேர்ந்த பின்
முகம் பார்க்க நிமிர்கிறேன்
புன்னகை பூத்திருக்கும்
முகச்சாயல் யாரையோ ஒத்திருக்க
நினைவுக் குவியலைக் கிளறிய நொடியில்
முகத்தோடு மறைந்தது மாயக்கரம்
